வர்த்தக சுதந்திரத்தை கொண்டாடுகிறது

நான் ஒரு முறை லிபர்ட்டி பெல்லைத் தொட்டேன்.

இது நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு: எனக்கு ஏழு அல்லது எட்டு வயது, என் அம்மா என்னை பிலடெல்பியாவுக்கு அழைத்துச் சென்றார். நியூ ஜெர்சியில் எங்கள் குடும்ப பண்ணை தான் என்றாலும் 17 நகரத்திலிருந்து மைல்கள், அது ஒரு உலகம் போல் உணர்ந்தேன்.

பின்னர், அனைவரும் லிபர்ட்டி பெல்லைத் தொட்டனர். கண்ணாடிச் சுவர்களுக்குப் பின்னால் எதுவும் கயிறு அல்லது சிறையில் அடைக்கப்படவில்லை. நீங்கள் விரும்பியபடி நீங்கள் அலையலாம் சுதந்திர மண்டபம், எங்கே ஜூலை 4, 1776, கான்டினென்டல் காங்கிரஸ் சுதந்திரப் பிரகடனத்தின் இறுதி உரைக்கு ஒப்புதல் அளித்தது.

எங்கள் சுதந்திர தினத்தை நாங்கள் விவசாயிகளுக்கு கடன்பட்டிருக்கிறோம் என்று நினைக்க விரும்புகிறேன். தாய்நாட்டிலிருந்து விலகுவதற்கான துணிச்சலான முடிவை எடுத்த காலனித்துவவாதிகள் ஒரு விவசாய சமுதாயத்தில் உறுப்பினர்களாக இருந்தனர். ஸ்தாபக தந்தைகள் ஸ்தாபக விவசாயிகள் என்றும் அழைக்கப்படலாம்.

அவர்களுக்கு நிறைய விஷயங்கள் தவறாக கிடைத்தன, குறிப்பாக அடிமைத்தனத்தைப் பொறுத்தவரை, ஆனால் அவர்களுக்கும் நிறைய விஷயங்கள் சரியாக கிடைத்தன. சுதந்திரப் பிரகடனத்தில் மிகவும் எழுச்சியூட்டும் வார்த்தைகள்-“எல்லா மனிதர்களும் சமமாக உருவாக்கப்படுகிறார்கள்”-இதற்கு முன் அல்லது அதற்குப் பிறகு எழுதப்பட்ட அல்லது கூறப்பட்ட எதையும் விட மனித சுதந்திரத்தை முன்னேற்றுவதற்கு விவாதிக்கக்கூடியது அதிகம்.

சுதந்திரப் பிரகடனத்தின் போலி காகிதக் நகல் என்னிடம் உள்ளது, நீண்ட காலத்திற்கு முன்னர் பார்வையிட்டு வாங்கப்பட்டது, இப்போது எங்கள் பண்ணை வீட்டில் ஒரு பெட்டியில் புதைக்கப்பட்டுள்ளது. That’s one thing that hasn’t changed: நினைவு பரிசு கடைகள் இன்னும் விற்கப்படுகின்றன பிரதிகள் பழுப்பு நிறத்தின் அறிவிப்பு, crinkly paper that’s supposed to look and feel old.

உண்மையானது சுதந்திரத்திற்கான அறிவிப்பு விட அதிகமாக உள்ளது 1,300 சொற்கள். அதில் பெரும்பகுதி ஆவணங்கள் “துஷ்பிரயோகம் மற்றும் அபகரிப்புகளின் நீண்ட ரயில்.” It’s basically a list of complaints. இந்த ஆரம்ப அமெரிக்கர்கள் தங்கள் சொந்த நாட்டை ஏன் விரும்புகிறார்கள் என்ற விவரங்களை பெறுகிறார்கள்.

அவர்களின் குறைகளில் ஒன்று எப்போதும் என் கண்ணைக் கவரும், probably because I’m a farmer: இந்த அறிவிப்பு மூன்றாம் ஜார்ஜ் மன்னரை குற்றம் சாட்டுகிறது “உலகின் அனைத்து பகுதிகளுடனும் எங்கள் வர்த்தகத்தை துண்டித்துவிட்டது.” (இதையும் பாருங்கள் நெடுவரிசை எனது நண்பரும் சக விவசாயியுமான மார்க் வேகனரால்.)

சுதந்திர தினம் நமது சுதந்திரத்தின் கொண்டாட்டமாக இருக்கலாம், என்னைப் போன்ற விவசாயிகள் நாம் தேர்ந்தெடுப்பதை நடவு செய்வதற்கான சுதந்திரத்தை எப்போதும் பாராட்டியுள்ளனர், நாங்கள் விரும்பியபடி வளருங்கள், பாதுகாப்பான மற்றும் நம்பகமான தொழில்நுட்பங்களுடன் பொருந்துவதைப் பார்க்கும்போது அறுவடை செய்யுங்கள்.

Yet we also know that we’re dependent-and we’re especially dependent on our customers. விவசாயம் எங்கள் தொழில். நாம் சாப்பிடக்கூடியதை விட அதிகமாக உற்பத்தி செய்கிறோம், பின்னர் அதை விற்கிறோம்.

வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், நாம் அனைவருக்கும் தேவை “உலகின் அனைத்து பகுதிகளிலும் வர்த்தகம்.” சாலையோர காய்கறி ஸ்டாண்டில் இது நடக்கலாம், பல ஆண்டுகளாக நான் நிறைய தயாரிப்புகளை இந்த வழியில் நகர்த்தினேன். It can happen at farmer’s markets in nearby towns and in grocery stores in big cities. இது எல்லைகளிலும் நடக்கலாம்.

ஸ்தாபக விவசாயிகள் வர்த்தகத்தை எவ்வளவு நம்பியிருக்கிறார்கள் என்பதை அறிந்திருந்தனர். Today’s farmers depend on it more than ever. “உலகளாவிய உணவு வர்த்தகம் தொடர்ந்து செல்ல வேண்டும்,” மாக்சிமோ டோரெரோ கல்லன் கூறினார், ஐக்கிய நாடுகளின் உணவு மற்றும் வேளாண் அமைப்பின் தலைமை பொருளாதார நிபுணர் (FAO), சமீபத்தில் நேர்காணல். உலகெங்கிலும் உள்ள மக்கள் தினமும் சாப்பிடும் பில்லியன் கணக்கான உணவுகளில் அவர் சுட்டிக்காட்டினார், ஐந்து கலோரிகளில் ஒன்று குறைந்தது ஒரு சர்வதேச எல்லையைத் தாண்டிவிட்டது. கடந்த நான்கு தசாப்தங்களாக, இந்த விகிதம் அதிகரித்துள்ளது 50 சதவீதம்.

ஜான் ஹான்காக் மற்றும் பிறர் என்று ஏதோ சொல்கிறது 55 சுதந்திரப் பிரகடனத்தில் கையொப்பமிட்டவர்கள் புதிய அமெரிக்கா-மெக்ஸிகோ-கனடா ஒப்பந்தத்திற்கு ஒப்புதல் அளித்திருப்பார்கள் (யு.எஸ்.எம்.சி.ஏ.), இது அதிகாரப்பூர்வமாக ஜூலை மாதம் நடைமுறைக்கு வந்தது 1 மற்றும் காலாவதியான நாஃப்டா ஒப்பந்தத்தை மாற்றியது. அதனால் தான், we’ll have an easier time exchanging goods and services with our North American neighbors.

அப்படியிருந்தும், உலகளாவிய உணவு வர்த்தகம் மிகப்பெரிய சவால்களை எதிர்கொள்கிறது, சீனாவுடனான உடைந்த வர்த்தக ஒப்பந்தங்களின் அச்சுறுத்தலில் இருந்து பாதுகாப்புவாதத்தின் எப்போதும் இருக்கும் அச்சுறுத்தல் வரை. கொரோனா வைரஸ் தொற்று எல்லாவற்றையும் மோசமாக்கியுள்ளது, and in ways with which we’ve all become grimly familiar.

ஜூலையில் 4, அமெரிக்கர்கள் நாங்கள் எங்கள் சுதந்திரத்தை கொண்டாடுவோம், ஆனால் உள்ளே 2020, நாங்கள் கொஞ்சம் குறைவாக இலவசமாக உணர்கிறோம். இங்கே நியூ ஜெர்சியில், we still can’t dine in at restaurants. We’re told to wear masks constantly. ஐரோப்பிய ஒன்றியம் தொடர்ந்து பெரும்பாலான அமெரிக்க பயணிகளை தடை செய்து வருகிறது, தளர்த்தப்பட்ட விதிகளின் கீழ் கூட அது தான் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.

I’m confident that eventually our freedoms will come back, அல்லது அவர்களில் பெரும்பாலோர் விரும்புவர். விஷயங்கள் சிறப்பாக வரும்.

இதற்கிடையில், we’re still trading. உணவு மற்றும் பிற பொருட்கள் தொடர்ந்து எல்லைகளைத் தாண்டி நகர்கின்றன. இந்த சுதந்திரம் மிகவும் அவசியமானது, கோவிட் -19 கூட அதை பறிக்க முடியாது.

காலப்போக்கில், we’ll once again touch the Liberty Bell, குறைந்தபட்சம் உருவகமாக.

இங்கே கிளிக் செய்யவும் உலகளாவிய உழவர் வலையமைப்பிற்கு நன்கொடை வழங்க.