Handelspraat is beter dan oorlogspraat, dus het was goed om te zien Aankondiging vorige week dat de Verenigde Staten en Taiwan op het punt staan ​​om bilaterale handelsbesprekingen te beginnen.
Er wordt de laatste tijd teveel over oorlog gesproken, veel ervan betreft China en Taiwan - en er zijn lang niet genoeg handelsbesprekingen geweest.
Het beleid van de Verenigde Staten moet duidelijk zijn: We willen met niemand oorlog voeren, en we willen met iedereen ruilen.
U.S. Handelsvertegenwoordiger Katherine Tai verwoordde het vorige week goed toen ze Iowa . bezocht, met een boodschap voor boeren zoals ik.
“Wat ons duidelijk is geworden, is dat we de pagina van het oude draaiboek moeten omslaan,' zei ze in een interview met het Des Moines Register.
Dit was geen wegwerpregel, maar eerder een zorgvuldige verklaring die ze afgelopen maart in het congresgetuigenis heeft geïntroduceerd, wanneer Tai beloofd om "de bladzijde van het oude draaiboek met China om te slaan".
Ik ben het er niet meer mee eens. Het oude draaiboek heeft ons in de steek gelaten. Het leidde tot terugtrekking en geschil.
De grootste blunder van het oude playbook was om zich terug te trekken uit het Trans-Pacific Partnership, een grote handelsovereenkomst waarbij een tiental landen betrokken waren, inclusief de Verenigde Staten. Noch China, noch Taiwan maakten er deel van uit, en een deel van de grondgedachte van TPP was het creëren van een handelszone die zou dienen als tegenwicht voor de groeiende invloed van China. In 2017, President Trump trok zich terug uit het pact, in wat een grote misstap was, Naar mijn mening.
Toen kwamen de geschillen. Terugtrekken uit de onderhandelde TPP sloot niet alleen belangrijke economische kansen af ​​voor de ondertekenende landen, maar het leidde tot een reeks ruzies met China, terwijl onze regeringen elkaar beschermende tarieven oplegden. Onze relatie met 's werelds meest bevolkte natie zakte naar een nieuw dieptepunt, en ze zijn daar gebleven, in een moeras van achterdocht en mislukking.
We hebben een nieuwe strategie nodig: een nieuw draaiboek dat Azië en de hele Pacific-regio als een opmerkelijke kans voor Amerikaanse exporteurs beschouwt, en vooral de boeren.
Eerder dit jaar, de regering-Biden lanceerde de Indo-Pacific economisch kader met veel van de landen die deel uitmaakten van TPP. IPEF zal niet onmiddellijk meer handel genereren omdat het voorzichtige benadering in wezen is om gesprekken te voeren over de mogelijkheid om gesprekken te voeren, in een arrangement waar alleen een diplomaat van kan houden.
Nog iets is beter dan niets, en IPEF is tenminste iets.
De gesprekken met Taiwan, daarentegen, zullen echte handelsbesprekingen zijn. Ze kunnen een bilaterale overeenkomst tot stand brengen die de economische banden verbetert.
We handelen al veel met Taiwan. Afgelopen jaar, het was onze achtste grootste handelspartner, volgens Forbes, en we hebben goederen en diensten geruild ter waarde van $100 miljard.
We handelen ongeveer evenveel met de 24 miljoen inwoners van Taiwan zoals wij doen met India en zijn bevolking van meer dan 1 miljard mensen.
Taiwan is ook de zesde belangrijkste bestemming voor de VS. landbouwexport. Afgelopen jaar, we hebben bijna verkocht $4 miljard aan landbouwgoederen naar Taiwan, volgens de U.S.. Afdeling van landbouw. Het is de grootste markt voor containerzendingen van de V.S. soja bonen, bij aankopen van $736 miljoen, plus het potentieel om te verbeteren, als we de scheepvaartcrisis oplossen die de toeleveringsketens overal pijn heeft gedaan.
Verkoop rundvlees naar Taiwan nadert $700 miljoen vorig jaar, en boeren exporteerden ook appels, kersen, gevogelte, melk, noten, en meer.
We kunnen nog beter, en de onderhandelingsmandaat voor onze handelsbesprekingen met Taiwan noemt specifiek de noodzaak "bepalingen aan te nemen om de handel in landbouwproducten door middel van wetenschap te vergemakkelijken"- en op risico's gebaseerde besluitvorming en de invoering van degelijke, transparante regelgevingspraktijken.â€
Dat klinkt als een goed doel.
Sommigen zullen bezwaar maken tegen deze handelsbesprekingen omdat China er al bezwaar tegen heeft.
Toch is terugdeinzen voor de mogelijkheid om met Taiwan handel te drijven de oude manier van denken - en zoals Katherine Tai heeft gezegd:, het is tijd om de pagina om te slaan.
We kunnen handel drijven met China;, te. Het moet gewoon bij ons aan de onderhandelingstafel zitten.
Laten we stoppen met het oorlogspraatje en beginnen met het handelsgesprek.