Niemand begrijpt het belang van duurzaamheid zo goed als familiale boeren – en als we basisprincipes mogen maken, strategische landbouwbeslissingen zonder inmenging, we kunnen garanderen dat de landbouw in de verre toekomst duurzaam zal blijven.
Dat is wat de familiale landbouw hier in het westen van Canada mij heeft geleerd.
Onze familieboerderij in Saskatchewan bestaat uit meerdere generaties, en dat willen wij zo houden. Wij staan op de schouders van grootouders die moeite hadden om onze operatie op te starten, en we zijn van plan het in goede gezondheid door te geven aan onze kinderen en kleinkinderen, een erfenis opbouwen.
Tegenwoordig bouwen en onderhouden gezinnen boerderijen. Over 97 procent van de boerderijen in Canada is dat wel familie-eigendom. Ik geloof dat dit aantal in veel andere landen over de hele wereld geldt. Terwijl veel van de Canadese boerderijen groter zijn dan ze ooit waren, vooral waar ik woon in de westelijke provincies, ze zijn nog steeds eigendom van en worden beheerd door families.
Daarom geloven wij zo sterk in duurzaamheid, Dat is een woord dat voor verschillende mensen verschillende dingen kan betekenen. Het kan van alles omvatten, van milieuomstandigheden tot economische levensvatbaarheid.
Familieboeren hebben misschien wel het meest robuuste idee van duurzaamheid. Wij hanteren een langetermijnvisie die zich over generaties uitstrekt. Wij hebben ook een persoonlijk belang. Onze boerderij is niet alleen een bezit dat we kunnen kopen en verkopen. Het is een erfenis die we van onze voorouders hebben geërfd en die we willen doorgeven aan onze nakomelingen. We zijn niets als we niet op alle mogelijke manieren duurzaam zijn.
Een belangrijk onderdeel van duurzaamheid is aanpassing en vooruitgang. Boeren kunnen de reputatie hebben dat ze zich tegen verandering verzetten – en dat klopt als iets goed werkt, we blijven het vaak liever doen. Toch verandert de landbouw voortdurend, omdat nieuwe strategieën en technologieën ons kansen bieden om te verbeteren wat we doen.
De paradox van verandering is dat je weet dat die eraan komt, maar je er niet op kunt voorbereiden omdat je niet weet welke vorm die zal aannemen.. In mijn leven als boer, De landbouw heeft zich langzaam ontwikkeld door middel van stapsgewijze aanpassingen, maar heeft ook grote sprongen gemaakt na opmerkelijke innovatie. Als ik tien jaar geleden had kunnen zien hoe onze tuin er vandaag uitziet, met zijn machines, gereedschappen en activiteiten, Ik geloofde het misschien niet.
We hebben fundamentele wijzigingen aangebracht in onze activiteiten. In plaats van het verspreiden van kunstmest op onze velden, zoals we in het verleden deden, bijvoorbeeld, we hebben nu een volledig receptgebaseerd, een systeem met variabele dosering dat precieze hoeveelheden kunstmest aflevert op specifieke locaties waar gewassen er het beste voordeel uit kunnen halen.
Veel van onze beslissingen zijn afhankelijk van informatie die tot ons komt via weerstations met reeksen sensoren die de luchttemperatuur monitoren, bodemvocht, relatieve vochtigheid, blad natheid, en meer. Ook in ons machinepark zitten sensoren. In onze maaidorsers, ze helpen software de oogstsnelheid te bepalen, kop hoogte, en dors- en scheidingsinstellingen. In onze spuitmachines, zij bepalen de mondstukdruk en het motortoerental. In onze bakken, ze regelen de beluchting en laten alleen ventilatoren draaien als dat nodig is om het graan voor langere tijd te bewaren.
Ik had nooit verwacht dat we zo zwaar zouden investeren in sensoren, maar het zijn enkele van de slimste beslissingen die we ooit hebben genomen. Ze hebben onze efficiëntie en duurzaamheid verbeterd. Wij verwachten de komende jaren nog meer op hen te gaan vertrouwen, omdat nieuwe technologieën het mogelijk maken dat sensoren realtime informatie geven over de bodemvoeding en de gezondheid van planten en het mogelijk maken om optisch spotten te spuiten dat ons helpt onze gewassen tegen onkruid te beschermen, ongedierte, en ziekte. Ik voorzie ook technologieën die onze opslagmethoden verbeteren en bederf overbodig maken.
Kunstmatige intelligentie, als het goed ontwikkeld is, kunnen een revolutie teweegbrengen in wat we doen. Hoewel we momenteel proberen beslissingen te nemen op basis van informatie en waarschijnlijkheden, Veel landbouw is gebaseerd op gevoel; het kan nog steeds meer op een kunst dan op een wetenschap lijken. AI, echter, zouden gegevens over de productiegeschiedenis van onze boerderij kunnen analyseren met gegevens over het weer, bodem, en concrete suggesties geven om onze gewassen veerkrachtiger te maken en minder afhankelijk van inputs. AI zou ook nieuwe manieren kunnen onthullen om fungiciden en plantengroeiregulatoren te gebruiken ten behoeve van onze voedselproductie.
Ik ben er zeker van dat dit in de landbouw het geval is, het tempo van de veranderingen zal alleen maar versnellen en verrassende kansen blijven bieden.
Geen van deze verbeteringen uit het verleden is tot stand gekomen dankzij overheidstoezichthouders of politieke activisten. Toekomstige verbeteringen zullen niet van hen afhangen, een van beide. In plaats daarvan, ze zullen volledig afhankelijk zijn van familiale boeren die het soort langetermijnbeslissingen nemen die we altijd hebben genomen vanwege wie we zijn en wat we geloven.
Als we vrij zijn om te kiezen hoe we willen boeren, wij kiezen voor duurzaamheid.