Hollenskur landbúnaður: Fortíð, Viðstaddur, og Framtíð

Ríkisstjórn Hollands gaf nýlega út átakanlegt yfirlýsingu: “The honest message is that not all farmers will be able to continue their business.”

Því miður, the message isn’t as honest as it is brutal. Sannleikurinn er sá að embættismenn í Haag ætla að nota nituroxíð stefnu tilskipun sem beinist eingöngu að sveitum og landbúnaði í bili. Þetta er þeirra val frekar en spurning um hagsveifluna. It’s a deliberate decision by our government to probably force farmers to stop farming and damaging the Netherlands’ farmers ability to produce food and make a living.

That’s why thousands of my fellow Dutch farmers have turned into protesters, að loka vegi með dráttarvélum og jafnvel að koma kýr á Alþingi.

I’m a Dutch dairy farmer, and although I haven’t participated in these protests, Ég styð vinsamleg mótmæli. Þetta er mjög alvarlegt mál fyrir hollenskan landbúnað, þar sem Alþingi og landbúnaðar- og náttúruráðherrar hafa ekki getað dregið upp sýn á hvernig hollenskur landbúnaður ætti að líta út í 15 ár; hvað við viljum og hvað heimurinn þarf og hvaða sanna sjónarhorn er fyrir bændur. Þeir velja, kannski, auðveldu leiðin. Þess vegna eru bændur mjög örvæntingarfullir, about the government’s goals, their voice and ideas not being heard and about their and their children’s future.

Við hjónin rekum náttúruvænan búskap í miðbæ okkar litla þjóðar. Við höfum 120 mjólkurkýr sem og 30 kálfa og ungar kýr. Við erum sjálfbær, líka, þegar við búum til okkar eigin orku, endurvinna úrgang, bæta líffræðilegan fjölbreytileika, Og mikið meira. Við fræðum borgara og skólabekk um hvað við gerum sem mjólkurbúi og hvernig við vinnum saman við náttúruna.

Fyrir utan grunnatriði matvælaframleiðslu og umhverfisverndar, Hollensk sveitabýli eins og okkar leggja gífurlegt efnahagslegt og félagslegt framlag. Við flytjum út mikið af því sem við framleiðum, koma peningum og velmegun inn í landið okkar. Hjá okkur er fólk sem vantar vinnu. Við sköpum félagslega samheldni í þorpum dreifbýlisins. We have the world’s highest standards for animal welfare.

Leiðtogar ríkisstjórnarinnar segjast vilja minnka losun köfnunarefnis um helming 2030. Til að ná þessu markmiði, they’re forcing farmers to slash their use of nitrogen products. Á mínu svæði, we’re supposed to reduce nitrogen by 47 prósent. Sum svæði eru merkt fyrir lækkun á 70 prósent og nokkrir eiga jafnvel að ná lækkunum á 95 prósent. Margir bændur efast um hagkvæmni markmiðsins 2030.

Þetta er til viðbótar því sem ESB er nú þegar að reyna að þröngva á okkur í Grænn samningur í Evrópu og þess Farm to Fork dagskrá sem inniheldur reglur um nítrat, vatnsgæði og áburð líka.

Ekkert af þessu væri skynsamlegt á tímum friðar og allsnægta, but it’s especially misfocused at a time when the world’s fæðuöryggi er í hættu af Russia’s invasion of Ukraine og í kjölfarið skortur á grunnvörum.

Við þurfum meiri mat, ekki síður.

Við verðum líka að framleiða það á skynsamlegan hátt á tímum ábyrgðar í loftslagsmálum. Bændur eru hlynntir reglugerðum sem koma á jafnvægi milli nauðsyn þess að framleiða mat og nauðsyn þess að vernda umhverfið. Auðvitað, við erum tilbúin að leggja okkar af mörkum. Reyndar, við höfum nú þegar gert stórfellda skerðingu ásamt því að gefa stjórnvöldum okkar eigin áætlanir og hugmyndir um að draga enn meira úr losun.

Á undanförnum árum, reyndar, we’ve adapted our farm to modern realities. We’re doing much more with a lot less.

Við notum nákvæmni landbúnaðartækni til að varðveita áburð. Við afhendum þetta mikilvæga ræktunartæki í réttu magni nákvæmlega þangað sem það þarf að fara til hagsbóta fyrir uppskeruna okkar. Þetta gerir okkur kleift að rækta það sem við þurfum og á sama tíma að takmarka hvers kyns afrennsli, til vatnsverndar.

Við gróðursetjum einnig þekjuplöntur til að vernda jarðveginn okkar fyrir veðrun og fanga kolefni. We’re even rebuilding the floor in our barn to reduce emissions of ammonia.

Við gerum þetta vegna þess að við styðjum heilbrigt umhverfi. Við gerum það fyrir landið okkar og heiminn. Við gerum það líka fyrir okkur sjálf og fyrir framtíð barnanna okkar. Bændur búa nær náttúrunni en nokkur annar. Þegar kemur að sjálfbærni, við höfum mest ávinning af verndunaraðferðum.

But we shouldn’t have to carry this burden by ourselves. Aðrar atvinnugreinar eiga líka stóran hlut í þessu umhverfismarkmiði. Besta lausnin væri að koma með heildstæða áætlun sem Hollandi allur iðnaður og landbúnaður getur unnið að saman, með áherslu á nýsköpun og nýja tækni til að draga úr losun köfnunarefnis og ammoníaks. Þessar aðferðir eru þegar tiltækar. Við getum unnið saman vegna þess að við getum og viljum það.

Á næsta ári, Héraðsstjórnir eiga að koma með sérstakar áætlanir um að draga úr köfnunarefni. That’s why these protests will continue. En samræðan er líka nauðsynleg. Það er mikilvægt fyrir stefnumótendur og almenning að heyra rödd okkar svo þeir viti að landbúnaður er hluti af lausninni. Það er framtíð fyrir okkur öll.