Leiderschap is een verplichting

Het eerste wat mij opviel was het knuffelen.

Eerder deze maand kwam een ​​groep boeren van over de hele wereld bijeen in Argentinië om de uitdagingen en kansen voor de landbouw nu en in de toekomst te bespreken, we boden niet alleen de standaard begroetingen van handdrukken en hoofdknikjes. We omhelsden elkaar als lang verloren vrienden op een familiereünie.

“Hoe kunnen we elkaar nooit hebben ontmoet en toch zo dichtbij zijn?’ vroeg een van de deelnemers.

Het was een geweldige vraag. Ik was vanuit het ijskoude noorden van Canada naar Buenos Aires gevlogen, waar het nu zomer is op het zuidelijk halfrond. Over 60 boeren van bijna 30 landen sloten zich bij mij aan, in een gelegenheid voor mobilisatie en het delen van informatie georganiseerd door het Global Farmer Network.

Een handvol van ons had elkaar eerder ontmoet, en meer van ons kenden elkaar als boeren via sociale media en online berichten. Voor het grootste gedeelte, echter, we waren vreemden.

Onze verschillen in uiterlijk en achtergrond waren duidelijk. We verbouwen allerlei soorten gewassen en houden verschillende soorten vee, op zowel grote als kleine boerderijen.

Tijdens een gesprek leerde ik dat veel van mijn collega's problemen hebben die volkomen vreemd zijn aan mijn leven als boer in Saskatchewan.

Terwijl mijn gedachten af ​​en toe uitgaan naar nationale veiligheid en handelsruzie met China, Ik lach eerder om bewakingsballonnen dan me zorgen te maken over oorlog. Toch A.D. Alvarez uit de Filipijnen maakt zich zorgen over de gevolgen van een conflict tussen China en Taiwan voor hem persoonlijk.

In Colombia, Jose Luis Chacon wordt geconfronteerd met bedreigingen van geweld tegen zijn boerderij, waar hij gevogelte en palmolie produceert. In Nigeria, Geduld Koku moet bewakers inhuren om diefstal te voorkomen - en soms worden de bewakers de dieven.

Toch hebben we als boeren veel gemeen. We weten hoe het is om op het land te werken, zorg voor de grond, en een erfenis doorgeven aan onze kinderen. We proberen de aandacht en oren te trekken van beleidsmakers die de regels en voorschriften opstellen die bepalend zijn voor zoveel van wat we doen. We worstelen om onze verhalen te delen met consumenten die steeds meer losgekoppeld zijn van boerderijen en vaak onwetend zijn over wat er nodig is om het gezonde voedsel te produceren dat we allemaal nodig hebben.

We weten ook dat de landbouw de oplossing heeft voor veel van de problemen in de wereld, maar we vragen ons af of boeren deze oplossingen mogen bieden.

Ik heb de laatste doorgebracht 20 jaren proberen oplossingen te bieden als boer en pleitbezorger. Naast het verbouwen van voedsel, Ik bouw relaties op met besluitvormers en consumenten om de landbouw te promoten.

Veel van mijn werk heeft noodzakelijkerwijs te maken met Saskatchewan en Canada, waar ik probeer de handelsmogelijkheden uit te breiden en de toegang tot technologie binnen mijn grenzen en ver daarbuiten te verbeteren.

Het blijkt dat boeren bijna overal ook in deze principes geloven. We weten dat veel van onze markten buiten onze landen liggen. Omdat we goederen en diensten over de grenzen heen uitwisselen, we zien protectionisme als een bedreiging.

Bovendien, we hebben allemaal toegang nodig tot innovatieve technologie en willen dat ook. Hier in Canada, Ik kan enkele van 's werelds beste zaden kopen, maar ik ben ook geïnteresseerd in hoe de wetenschap ze nog beter kan maken, en ik dring aan op de vooruitgang die boeren in staat zal blijven stellen meer voedsel te verbouwen op minder land dan ooit tevoren.

In de derde wereld, boeren zoeken ongeveer hetzelfde. Ze willen geweldige zaden, maar veel van hun regeringen weerhouden hen ervan de biotech-verbeterde zaden te kopen en te planten die de landbouw over de hele planeet hebben getransformeerd.

Wanneer boeren de kans krijgen om het beste uit technologie te halen, ze bedenken geweldige manieren om hun agrarische belangen na te streven, zoals een “Uber voor tractoren” in Oeganda, een telefoon-app voor het kweken van vis in Kenia, en een app voor boerderijbeveiliging in Niger.

Onder dit alles schuilt een geloof in degelijke wetenschap en de belofte van technologie - en daarom ben ik een promotor geworden van de Global Farmer Statement on Plant Breeding Innovation, een document dat probeert gemeenschappelijke belangen te vinden te midden van de verbazingwekkende diversiteit van de landbouw.

Het is een door Canada geleid initiatief, maar zowat elke boer kan zijn ideeën steunen. Ik ben hier trots op, want als Canadees in een kamer vol met mijn gerespecteerde landbouwgenoten voelde ik een sterke verplichting om meer te eisen van mijn grondstoffenrijke land. De wereld heeft meer nodig van wat Canada te bieden heeft- eten, brandstof, kunstmest en misschien wel het belangrijkste, leiderschap.

We leven in een wereld met een veranderend klimaat, geopolitieke bedreigingen, en een groeiende bevolking van meer dan 8 miljard mensen, maar er zit kracht in kennis en de samenwerkingen die we tot stand brengen.

Nu hebben we elkaar ontmoet en geknuffeld, en samen zijn boeren vastberadener dan ooit.